Definisi khalwat (yang difahami ramai) dalam bahasa Melayu ialah bersunyi-sunyian antara lelaki dan perempuan bukan muhrim.
Isu khalwat menjadi lebih hangat bila yang terlibat adalah orang yang dikenali ramai seperti selebriti atau ahli politik.
Dato' Dr. Mohd Asri Zainul Abidin tidak bersetuju dengan serbuan terhadap orang yang berkhalwat secara sembunyi kerana yang berdua-duaan ditempat awam tidak diambil tindakan.
Hukuman untuk yang didapati bersalah di negeri-negeri di Malaysia selalunya ialah denda yang kadarnya dianggap rendah pada masa kini atau penjara dalam tempoh yang tidak terlalu lama atau kedua-duanya sekali.
Dulu, pernah timbul isu, wajarkah oang yang berkhalwat dipenjarakan (selalunya sebab tak mampu bayar denda) bersama penjenayah ? (walaupun jenayahnya dianggap ringan).
Soalnya sejauh manakah denda dan penjara mampu mencegah orang Islam lain dan pelakunya sendiri daripada mengulangi kesalahan yang sama ?
Saya berpendapat, mereka yang berkhalwat patut diwajibkan menghadiri kaunseling dan program dakwah dalam tempoh tertentu supaya lebih berkesan. Memang hidayah itu hak Allah tetapi mereka wajar diwajibkan terlibat sama supaya dapat mendedahkan mereka dengan cara hidup Islam dan terlibat menyampaikan Islam kepada yang lain.
Kalau hukuman kerja-kerja kebajikan boleh dibuat, kenapa kerja-kerja ibadah dan dakwah tidak boleh ?
Mereka boleh berdakwah kepada orang asli atau ke kampung-kampung tertentu bersama-sama satu kumpulan dakwah yang terlatih.
Sebelum itu, mereka tentunya diwajibkan mengikuti kursus dakwah, kuliyah, dan majlis ilmu fardhu ain yang asas dan pelbagai program ibadah secara berjamaah dalam tempoh tertentu.
Mudah-mudahan, cara begitu lebih berkesan, lebih memberi keinsafan dan lebih mendekatkan mereka kepada hidayah Allah.
No comments:
Post a Comment