Ketika di SMKATJ, orang pakai kasut "Warrior" yg berharga RM 12 sepasang, saya cuma pakai kasut Bata Badminton Master dengan harga RM 6 sepasang.
Ketika di Kusza, pelajar daripada keluarga kaya memakai kasut berjenama yang harga ratusan ringgit, saya cuma pakai kasut "Warrior". Paling canggih pun kasut "Aliph" yang harganya tak sampai RM 30.
Ketika di UTM, kebanyakan budak melayu pakai kasut berharga ratusan ringgit. Seorg kawan saya berbangsa cina cuma memakai kasut Bata Badminton Master. Katanya, ibu bapa nya orang miskin, penoreh getah dan dia tak layak terima biasiswa kerana bukan bumiputera. Saya tak pasti pada tahun berikutnya selepas itu sama ada dia terima pinjaman drp persatuan cina atau tidak, tetapi dia tetap pakai pakaian tak berjenama.
..............................................
Ketika di Kusza pada tahun 1984/85, telah berlaku kecurian kasut. Kasut mahal jenama Adidas dilaporkan hilang. Selepas solat maghrib (semua pelajar wajib solat berjemaah di musolla), ustaz membuat pengumuman meminta supaya pencuri memulangkan semula kasut itu.
Ustaz memberi amaran kepada semua pelajar, "Esok kita akan adakan solat hajat berjemaah selama 3 malam berturut2 selepas maghrib. Kita akan sediakan sebaldi besar air kat depan ni dan minta semua pelajar minum airnya. Kita minta Allah tunjukkan siapa pencurinya kecuali kasut itu dipulangkan."
Keesokan harinya, solat hajat tidak diteruskan. Saya dimaklumkan, kasut itu sudah dipulangkan. Ia tersimpan atas siling asrama.
Saya teringat kes ini bila Ustaz Ahmad Awang kata nak buat solat hajat 7 mlm berturut2 kerana rasa tertipu dengan sikap ahli parlimen tertentu. Ada yang melihat ia sebagai doa minta diturunkan musibah atau bala kepada seorang muslim yg lain. Sebhgan lain melihat ia sebagai mengadu kpd Allah kerana amanah yang diberikan telah dikhianati. Terserahlah kepada Allah hendak kenakan apa2 kpd si pengkhianat itu.
No comments:
Post a Comment